کفش باغ سپهسالار - An Overview

Wiki Article

البته این روزها اثری از آن باغ قدیمی میرزا حسین خان نیست و تنها چیزی که از این باغ به‌جامانده یک خیابان سنگ فرش شده است که با مغازه‌ها و فروشگاه‌های کیف‌وکفش پر شده است.

وقتی از آنجا گذر کردید و کم کم جلو آمدید به فروشگاه هایی می رسید که در آن کیف و کفش با جنس چرم نوبوک فروخته میشود.

شما می‌توانید در خط مترو یک تهران، از ایستگاه مترو بهارستان و ایستگاه مترو سعدی که پیاده شوید می‌توانید قدم زنان به خیابان صف برسید.

به‌همین‌خاطر بیشتر خانه‌های مسکونی آنجا تخلیه شدند تا جایی که الان دیگر هیچ خانه‌ مسکونی در این محل برای زندگی وجود ندارد.

در طبقه منفی یک آن رستورانی قرار دارد برای صرف غذا و استراحت شما عزیزان. همچنین در طبقه دوم پاساژ الیزه شهربازی کودک ویژه کودکان شما ساخته شده تا موقع خرید فرزند شما راحت تر همراهی کند.

همین که به ورودی باغ سپه سالار تهران می‌رسید در اول بازار و در سمت راست خیابان، مغازه‌های چرم فروشی بزرگ را می‌بینید که کفش‌های چرم خوبی برای شما دارند.

این مجموعه در ابتدا مسجد، مدرسه میرزا محمدخان سپهسالار شهرت داشت، اما با ساخت مسجد میرزا حسین خان مشیرالدوله به عنوان مسجد سپهسالار، سپهسالار قدیم نامیده شد.

رفتار: این مکان یک مرکز فعال عبادی و آموزشی است. لطفاً سکوت را here رعایت کرده، از دویدن و ایجاد سر و صدا خودداری کنید و به حریم خصوصی دانشجویان و نمازگزاران احترام بگذارید.

معماری مدرسه سپهسالار نقطه اوج هنر دوره قاجار و نمونه‌ای بی‌نظیر از تلفیق خلاقانه الگوهای معماری سنتی ایران با عناصری از معماری عثمانی و اروپایی است.

مسجد، مدرسه سپهسالار یکی از مهمترین و بزرگترین آثار تاریخی دوره قاجار میباشد، که در کوچه مروی است و از سمت غرب به مدرسه خان مروی متصل است.

خیابان باغ سپهسالار در خیابان جمهوری اسلامی، بین میدان بهارستان و چهارراه ظهیرالاسلام قرار دارد.

اسم کامل این خیابان از به نام میرزا حسین خان سپهسالار قزوینی است. او در دوره قاجار صدراعظم ناصرالدین شاه بوده و این باغ هم متعلق به وی بوده است.

پس از سال‌ها با آمدن مغازه‌ها و کارگاه‌های تولیدی کفش در باغ سپه سالار تهران، آن محل دیگر جای مناسبی برای زندگی کردن مردم نبود.

تاریخ این بنا با نام بنیان‌گذار آن، میرزا حسین خان سپهسالار قزوینی، گره خورده است. او یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های سیاسی عصر ناصری بود که پس از سال‌ها خدمت به عنوان سفیر ایران در تفلیس و استانبول، با ایده‌های نو و اصلاح‌طلبانه به ایران بازگشت و به مقام صدارت عظمی رسید.